Belangrijke gebeurtenissen

Geboortes, het overlijden van een naaste, huwelijken en scheidingen zijn ook in Cambodja een belangrijke (familie)gebeurtenis.

De geboorte van een kind is ook in Cambodja een blijde gebeurtenis voor de familie. Volgens traditioneel geloof echter zit er ook een keerzijde aan. Tijdens de zwangerschap en geboorte wordt de familie, speciaal de moeder, blootgesteld aan gevaar vanuit het geestenrijk. Een vrouw die sterft tijdens de bevalling steekt, volgens Khmer geloof, de rivier over en wordt een kwade geest. In traditionele Khmer gemeenschappen houdt een zwangere vrouw zich aan strikte regels over wat wel en wat niet te eten en vermijdt zij bepaalde situaties. Als een kind vaak ziek is veranderen de ouders vaak de naam. Deze tradities zijn op het platteland het sterkst, maar zwakken in de grote steden langzaam af.

De dood wordt niet gezien als een zeer droevige gebeurtenis met veel rouw. De dood wordt gezien als het eind van een leven en als het begin van een nieuw leven dat hopelijk beter is dan het vorige. Boeddhistische Cambodjanen worden doorgaans gecremeerd en hun as wordt bijgezet in een tempelcomplex. Na het overlijden wordt het lichaam gewassen, netjes aangekleed en neergelegd in een kist. Vaak wordt er bloemen en een foto van de overledene op de kist gezet. Aan het huis van de overledene worden zogenoemde ‘Krokodillenvlaggen’ gehangen ter indicatie dat er iemand is overleden. Boeddhistische monniken, familieleden en andere rouwenden vergezellen de kist in een processie op weg naar het crematorium. De overgebleven partner en de kinderen tonen hun rouw door hun hoofd kaal te scheren en witte kleding te dragen.

In Cambodja wordt seks voor het huwelijk sterk afgekeurd en betreurd. De keuze van een partner is voor de jonge man een complex proces. Niet alleen zijn ouders en de ouders van de mogelijke partner, maar ook vrienden en een bemiddelaar zijn er bij betrokken. Een meisje mag in theorie de partner die haar ouders hebben gekozen afwijzen. Het proces verschilt tussen het platteland en de grote steden. Een partner kiezen uit pure liefde komt in de steden vaker voor. Een man trouwt gewoonlijk als hij tussen de negentien en vijfentwintig jaar oud is. Een meisje als ze tussen de zestien en tweeëntwintig jaar oud is. Als de partner eenmaal geselecteerd is doen beide families nog uitgebreid onderzoek naar elkaar om zeker te weten dat hun kind in een goede familie trouwt. Op het platteland moet de bruidegom vaak nog beloven om een tijdje voor zijn schoonvader te werken. Een traditionele bruiloft is een lange en kleurrijke gebeurtenis. Vroeger duurde een bruiloft drie dagen, maar sinds de jaren tachtig is het meer gebruikelijk dat een huwelijk anderhalve dag duurt. Ook tijdens een bruiloft speelt de Boeddhistische monnik een belangrijke rol. Hij doet een korte preek, gaat voor in het gebed en spreekt een aantal zegens over het bruidspaar uit. Een deel van de ceremonie bevat een aantal rituelen en gebruiken, zoals het afknippen van een stukje haar, het binden van in heilig water gedompeld katoen om de polsen van het bruidspaar en het in een cirkel van gelukkig getrouwde en gerespecteerde stelletjes doorgeven van een brandende kaars om het gelukkig samenzijn te zegenen. Gedurende de gehele ceremonie wisselen de bruid en bruidegom een groot aantal keer van kleding. Na de ceremonie wordt er uiteraard uitgebreid met alle gasten gegeten. Na de bruiloft trekt het jonge paar vaak in bij de ouders van de bruid. Zij kunnen daar dan een jaar verblijven, totdat ze in de buurt een huis kunnen bouwen.

Scheiden is in Cambodja wettelijk toegestaan, makkelijk te doen, maar zeker niet gebruikelijk. Er wordt tegen gescheiden mensen met de nodige afkeuring aangekeken. Ieder krijgt zijn deel wat hij heeft ingebracht in het huwelijk en wat er tijdens het huwelijk is verkregen wordt gelijkelijk verdeeld. Jonge kinderen worden doorgaans aan de moeder toegewezen. Beide ouders blijven verantwoordelijk voor de financiering van de opvoeding en het onderwijs van de kinderen. Mannen mogen direct na de scheiding weer trouwen. Vrouwen moeten tien maanden wachten.

Terug