Maxine (19) – vier weken Engelse les in februari 2018 – Rapportcijfer: 9
“Ik heb een maand ontwikkelingswerk gedaan bij school SBB2 in Phnom Penh. Na aangekomen te zijn werd ik direct hartelijk verwelkomd. Ik kreeg een rondleiding door de stad en ontmoette de andere vrijwilligers in het guesthouse. Het guesthouse was simpel maar schoon. Het eten was prima en de medewerkers waren vriendelijk, al spraken ze weinig Engels. Ik kon zonder problemen mijn waardevolle spullen in de kamer achterlaten en ik voelde mij er veilig. In één keer werd ik snel ingewijd in het leven van een vrijwilliger. Zo hebben we direct een gezellige avond gehad met de groep en leerde ik de grappige tuk tuk chauffeurs van ons guesthouse kennen. Ik hoorde er meteen bij.
Mijn eerste indruk van Phnom Penh was een stad in opbouw. Oude en armoedige buurten en hypermoderne gebouwen langs elkaar. Desalniettemin is Phnom Penh een hartstikke gezellige stad waar veel te doen is. Het opvallendste is dat de mensen er buitengewoon vriendelijk zijn. Overal werden we vriendelijk begroet en iedereen zwaaide naar ons.
De maandag na mijn aankomst begon mijn eerste dag als vrijwilliger. Het was een rit van een uur naar de school in de buitenwijken van Phnom Penh. In het dorp waren zandwegen, krottenhuisjes, kleurrijke marktjes en liepen er kippen en koeien los over de weg. Erg typisch dus! In de straatjes rondom de school waren de kinderen aan het spelen of wachten tot de lessen begonnen. Wanneer onze tuk tuk aankwam, sprongen de kinderen al enthousiast op.
Iedereen op school was uiterst vriendelijk. Om alles beter te leren kennen mochten we eerst een paar dagen meekijken. Daarna mochten we ieder een keus maken waar we wilden bijspringen. De eerste week was een uitdaging. Ik moest wennen aan het lesgeven en de kinderen moesten uiteraard wennen aan mij. Hoe kon ik de stof het beste uitleggen? Hoe hield ik hun aandacht vast? Dit vond ik soms lastig. Ook de taalbarrière kon een uitdaging zijn. Gelukkig werd je bij moeilijkheden bijgestaan door een Cambodjaanse leraar. In korte tijd leerde ik echter heel veel waardoor ik mijn lesaanpak kon verbeteren. Met succes! Ik kreeg al snel een hechtere band met de klas en ze snapten mijn uitleg. De sfeer was gezellig en ik keek uit naar het lesgeven. Dit voelde natuurlijk geweldig! Af en toe wisselden we het lesgeven af met iets leuks en maakten we puzzels in de klas, speelden we spelletjes of gingen we samen voetballen.
Verder zijn we langsgegaan bij enkele gezinnen die door het project werden ondersteund. Het project ondersteunt 21 gezinnen, allemaal van donaties aan Stichting Beetje Beter. Alle gezinnen waren erg arm maar ontvingen ons hartelijk.
Ook hebben we samen met de vrijwilligers en leraren een uitje georganiseerd voor de kinderen. Zo leerden we de leerlingen en leraren op een andere manier kennen en hadden we een hele gezellige dag! Natuurlijk hebben we in de weekenden ook zelf uitjes gedaan met de groep of heb ik zelf enkele bezienswaardigheden binnen en buiten de stad bezocht. Er is veel te doen. Van bokswedstrijden en luxe skybars tot de indrukwekkende Killing Fields en monumenten in de stad.
Ik heb een geweldige tijd gehad in Cambodja en ik vond het dan ook heel jammer toen het einde in zicht kwam. Op de laatste schooldag hebben de klassen en ik met een gezellige dag afscheid van elkaar genomen. Zo had ik iets gepland voor de kinderen en hadden zij mij verrast met een versierd klaslokaal, allerlei lekkers, afscheidsbriefjes en tekeningen.
Deze fantastische ervaring zal mij mijn hele leven bijblijven en raad ik iedereen aan om mee te maken!"